/የእግዚአብሔር ስም - ቀጣይ/
Ø የእግዚአብሔር ወዳጆች እግዚአብሔር ካደረገላቸው ነገር ጋር በማያያዝ ለልጆቻቸው ስም ያወጡ ነበር።
ምናሴ - ማስረሻ፡- አባቱ ዮሴፍ መከራየን የአባቴን ቤት አስረሳኝ ሲል። ዘፍ ፵፩፣፶፩
ሳሙኤል - እግዚአብሔር ሰማ - መካኒቱ ሐና ጸሎቷን ስለሰማ ልጅ ስለሰጣት፡ ፩ ሳሙ ፩፣ ፳
o ዛሬ የእኛ ስም አወጣጥ ምን ይመስላል? - የእግዚአብሔር ወገን መሆናችንን የሚያሳይ ነው?.. ስሞቻችንን ብንፈትሻቸው፡
- ቦግ አለ፣ ዱብ አለ። - ኩራባቸው፣ ሰጥአርጋቸው፣
Ø ቦታዎችንም ከእግዚአብሔር ጋር በማያያዝ ይሰይሙ ነበር።
o አጋር ከሣራ ተሰዳ ስትወጣ እግዚአብሔር አገኛት - በመልአኩ፡
እርስዋም ይናገራት የነበረውን የእግዚአብሔርን ስም ኤልሮኢ ብላ ጠራች የሚያየኝን በውኑ እዚህ ደግሞ
አየሁትን? ብላለችና። ስለዚህም የዚያ ጕድጓድ ስም ብኤርለሃይሮኢ ተብሎ ተጠራ፡ ዘፍ ፲፮፣ ፲፫ - ፲፬
Ø እግዚአብሔር የወዳጆቹን ስም ይለውጣል።
- አብራም /ታላቅ አባት/
- አብርሃም /የብዙዎች አባት/…
- ያዕቆብ /አሰናካይ -ተረከዝ
የሚይዝ (ሲወለዱ የኤሳውን እግር ይዞ ስለነበር ወላጆቹ ያወጡለት
እግዚአብሔር ግን - እስራኤል
- አለው፡- እግዚአብሔር ያሸንፋል ማለት ነው።
ወዳጆቹ ወደፊት የሚሆኑትን በማየት ሕይወታቸውን ለመለወጥ ስማቸውን ከመለወጥ ይጀምራል።
እኛም ዛሬ በወል ስም -በክርስቶስ - ክርስቲያን የተባልነው- ከስማችን
ጀምሮ ሕይወታችን እንዲለወጥ የክርስቶስን ፈለግ በመከተል እርሱን ወደ መምሰል እንድናድግ ነው።
የእግዚአብሔር ስም ለእኛ ምን ያስተምረናል?
Ø ይመልስልናል፡- በስማችን ስንጠራ - አቤት- ብለን መልስ እንሰጣለን።
በስም መጥራት የግንኙነቶች መጀመሪያ /ትውውቅ/ ፣ የሥራ መጀመሪያ ነው። ከጠራን በኋላ ወደ ጉዳያችን እንገባለን።
o እግዚአብሔር ስም ያለው መሆኑ እንድንጠራው ያስችለናል። እርሱም
እንደሚመልስልን ማረጋገጫ ነው።
o ጆሮ እያለው በስሙ ተጠርቶ የማይመልስ የለም። - ጆሮን የፈጠረ አምላክ ይሰማል
Ø ግንኙነትን ያመለክታል አጠራራችን ግንኙነታችንን ያመለክታል። ከስሞቹ የትኛውን እንደምንጠቀም የሚያሳየው ቅርበታችንን ነው፤
o ለምሳሌ እኔ ስጠራ፡-
§ አቶ አብርሃም / ጋሼ አብርሃም ብሎ የሚጠራኝ - የሥራ ግንኙነትን ያሳያል፤ በክብር በሩቁ የምጠራበት ነው ፡፡
§ አብርሽ - የወዳጅ መጥሪያ ነው- ቅርበትን ያሳያል፤
§ ባባ - የአባትና የልጅ..የበለጠ ቅርበትን ያሳያል።
o እግዚአብሔርን ስንጠራው የትኛውን እንጠቀማለን። እግዚአብሔር የሚለው በተፈጥሮ ሁሉም እርሱን የሚጠራበት - የአክብሮት -የጌትነቱ-የፈጣሪነቱ
ነው። ለእኛ ግን ከዚያም በላይ ነው። በሩቁ የምናከብረው ብቻ አይደለም። ቅርብ ነው- አባታችን ስለሆነ፤
ጌታ ስትጸልዩ፡- አባታችን ሆይ - በሉ አለ
አባ አባት ብለን የምንጮኽበትን የልጅነት መንፈስ ተቀበላችሁ
እንጂ እንደገና ለፍርሃት የባርነትን መንፈስ አልተቀበላችሁምና።
ሮሜ ፰፣ ፲፭።
አባ፣ አባት፡- የልጅነት - የቅርበት ስለሆነ- በዚህ እንድንጠራው ይፈልጋል።
Ø በከንቱ አይጠራም፡ - ስም
መጠሪያ ቢሆንም በትንሹ በትልቁ መጥራት የለብንም። ከ፲ቱ ትዕዛዛት አንዱ ሆኖ መሰጠቱ ይገርማል። ለስሙ ምን ያህል እንደሚጠነቀቅ/
እኛም እንድንጠነቀቅ በቋሚነት በ፲ቱ ትእዛዛት ተካተተ።
የእግዚአብሔርን የአምላክህን ስም በከንቱ አትጥራ እግዚአብሔር ስሙን በከንቱ የሚጠራውን ከበደል አያነጻውምና። ዘጸ ፳፣ ፯ፀ ስሙን በከንቱ መጥራት -ማለት
o ያለቦታው መጥራት - እግዚአብሔርን ለጥፋት ተባባሪ ማድረግ
o ስሙን ማሰደብ፡- የእግዚአብሔር ልጆች ተብለን በማይሆን ቦታ/ በኃጢአት/ ብንገኝ የሚሰደበው እግዚአብሔር ነው።